وارن بافت که حتی در بحران ۲۰۰۸ هم خوشبین ماند، این بار با نزدیک شدن سال ۲۰۲۶ یک هشدار آشکار میدهد. او برای ۱۲ فصل پیاپی فروشنده خالص سهام بوده است؛ طولانیترین دوره از زمانی که هدایت برکشایر هاتاوی را برعهده گرفته است. این روند نشان میدهد که نگاه او به بازار منفیتر از همیشه شده، در حالی که قرار است پایان امسال از سمت مدیرعاملی کنار برود.
بافت پیشبینی علنی درباره آینده بازار سهام نمیکند و دستورالعمل مستقیم هم نمیدهد، اما رفتار او پیام روشنی دارد. بر اساس آنچه خودش انجام میدهد، سه کار مهم برای سرمایهگذاران وجود دارد:
۱. هراس نکنید!
معروف است که بافت گفته «میکوشیم زمانی محتاط باشیم که دیگران طمعکارند و زمانی طمعکار باشیم که دیگران میترسند». میتوان گفت اکنون او محتاط است، اما این محتاط بودن به معنی panic نیست.
او در فصلهای اخیر سهام زیادی فروخته، اما هرگز در حالت شتابزده و احساسی. پرتفوی برکشایر هنوز بیش از ۴۰ سهم با ارزشی بالای ۳۰۰ میلیارد دلار دارد. اگر او واقعاً نگران آینده بود، این حجم سرمایه را در بازار نگه نمیداشت.
بافت همچنان سهام شرکتهایی را که برای بلندمدت به آنها اطمینان دارد حفظ کرده است، مانند American Express و Coca-Cola. این میتواند الگوی خوبی باشد؛ سهامی را که به آنها اطمینان کمتری دارید بفروشید، اما بهترینها را نگه دارید و آرام بمانید.
۲. نقدینگی بسازید
بافت در همان نامه معروفی که جمله «محتاط باشید…» را نوشت، هشدار داد که شور و هیجان بازار نمیتواند همیشه دوام داشته باشد و سهام برای همیشه بهتر از عملکرد واقعی شرکتها عمل نخواهند کرد.
آن سخنان مربوط به ۱۹۸۷ است، اما امروز هم صدق میکند. شاخص S&P 500 به اوج تاریخی رسیده و بسیاری از سرمایهگذاران به جای ترس سازنده، گرفتار FOMO هستند.
بافت میداند رونق بالاخره متوقف میشود، هرچند زمان دقیق آن را پیشبینی نمیکند. او میخواهد برکشایر آماده آن روز باشد؛ برای همین بزرگترین ذخیره نقدی تاریخ شرکت را جمع کرده است که حدود ۳۸۲ میلیارد دلار است.
ساختن نقدینگی برای سرمایهگذاران عادی هم کار عاقلانهای است. این کار شما را برای خرید شرکتهای عالی در زمان مناسب آماده نگه میدارد. در ضمن اوراق خزانهداری کوتاهمدت آمریکا بازدهی بالای ۳/۵ درصد دارند و در این مدت بیکار نمیمانید.
۳. انتخابی خرید کنید
اینکه بافت ۱۲ فصل پیاپی فروشنده خالص بوده، به معنای این نیست که اصلاً خرید نکرده است. او خرید میکند اما کاملاً گزینشی.
معیارهای او تغییر نکردهاند؛ همچنان فقط سهامی را میخرد که با توجه به رشد احتمالیشان ارزندگی کافی داشته باشند. این همان روشی است که دههها به آن پایبند بوده است.
این رویکرد برای هر سرمایهگذاری منطقی است: معیارهای روشنی برای خرید سهام داشته باشید، از محکم بودن آنها مطمئن شوید، سپس فقط زمانی بخرید که سهم با معیارهای شما همخوان باشد و وقتی دیگر نبود، آن را بفروشید.
بافت زمانی گفته بود «بازار سهام مثل بازی بیسبال است که خطای اجباری ندارد؛ لازم نیست به هر توپ ضربه بزنید، میتوانید منتظر فرصت مناسب بمانید». در هر شرایطی، انتظار فرصت مناسب و خرید گزینشی بهترین راه است.
