شاخص قیمت مصرفکننده چین (CPI) در ماه اکتبر نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۰/۲ درصد افزایش یافت و این رشد اندک پس از چند ماه رکود، نشانهای محدود از بازگشت تورم در دومین اقتصاد بزرگ جهان به شمار میرود. با این حال، این رقم بسیار پایینتر از سطحی است که بتواند نگرانیها درباره فشارهای تورمی منفی و ضعف تقاضای داخلی را برطرف کند.
شاخص CPI چیست؟
شاخص قیمت مصرفکننده (CPI) یکی از مهمترین معیارهای اقتصادی است که تغییرات سطح قیمت کالاها و خدماتی را که یک خانوار معمولی خریداری میکند، اندازهگیری مینماید. این شاخص با بررسی هزینههای سبدی از اقلام مصرفی مانند غذا، مسکن، پوشاک، حملونقل و بهداشت، تصویری از تغییرات هزینه زندگی و تورم ارائه میدهد. CPI نسبت به یک دوره پایه محاسبه میشود و تغییرات آن به صورت درصدی نشاندهنده افزایش یا کاهش قدرت خرید مردم است.
CPI کاربردهای گستردهای دارد؛ از جمله بهعنوان ابزار سنجش تورم، تنظیم دستمزدها و مزایا، و همچنین هدایت سیاستهای اقتصادی توسط دولتها و بانکهای مرکزی. دو نوع اصلی این شاخص شامل CPI کلی (که همه اقلام را در بر میگیرد) و CPI هسته (که اقلام نوسانپذیر مانند غذا و انرژی را حذف میکند) هستند. این شاخص به دلیل انعکاس مستقیم تأثیر تغییرات قیمتها بر مصرفکنندگان، یکی از اصلیترین ابزارهای تحلیل وضعیت اقتصادی و تصمیمگیریهای مالی محسوب میشود.
بر اساس گزارش اداره ملی آمار چین، این میزان رشد در حالی ثبت شده که پیشبینی مؤسسه مالی Wind از کاهش ۰/۰۴ درصدی شاخص در ماه اکتبر خبر داده بود. در ماه سپتامبر نیز CPI نسبت به سال گذشته ۰/۳ درصد کاهش داشت. در مقابل، شاخص قیمت درِ کارخانه یا همان شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) برای سیوهفتمین ماه پیاپی در مسیر نزولی باقی ماند و نشان داد هزینههای تولید در صنایع چین همچنان در حال افت است.
شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) چیست؟
شاخص قیمت تولیدکننده (Producer Price Index) معیاری است که تغییرات قیمت کالاها و خدمات را در سطح عمدهفروشی یا تولیدکننده اندازهگیری میکند. این شاخص نشان میدهد که شرکتها برای خرید مواد اولیه یا تولید محصولات خود چه میزان تغییر در هزینهها را تجربه میکنند. PPI شامل چندین دستهبندی از جمله کالاهای نهایی، مواد اولیه و خدمات است و یکی از شاخصهای مهم برای ارزیابی فشارهای تورمی در زنجیره تأمین به شمار میآید. افزایش یا کاهش PPI میتواند نشاندهنده تغییرات احتمالی در قیمت مصرفکننده (CPI) و روند کلی تورم در اقتصاد باشد.
تحلیلها حاکی است سیاستهای دولت برای تحریک مصرف داخلی و نیز تأثیر تعطیلات طولانی روز ملی و جشن نیمه پاییز، در افزایش محدود تقاضای کالاها و خدمات نقش داشته است. با این حال، اقتصاد چین هنوز با چالشهایی نظیر کاهش صادرات، ضعف سرمایهگذاری بخش خصوصی و افت اعتماد مصرفکنندگان روبهروست که مانع شکلگیری روند پایدار تورمی میشود.
دولت چین پیشتر بر ضرورت گسترش صنایع خدماتی، توسعه اشکال جدید مصرف و رفع موانع موجود در مسیر هزینهکرد خانوارها تأکید کرده است. با وجود اجرای برخی از این سیاستها، کارشناسان معتقدند هنوز نمیتوان پایان دوره رکود قیمتی را قطعی دانست؛ زیرا نشانههای ضعف ساختاری در تقاضا و تولید همچنان در اقتصاد چین مشهود است.


