سفرهای میانمرزی بین ایالات متحده و کانادا با سرعت زیادی در حال کاهش است. آنچه ابتدا در ماه مارس بهعنوان نشانههایی از کاهش دیده میشد، اکنون به افتی چشمگیر تبدیل شده است. بر اساس دادههای جدید رزرو پرواز از سوی شرکت جهانی تحلیل سفر OAG، تعداد رزروهای پروازهای تابستانی در مسیرهای بین آمریکا و کانادا نسبت به سال گذشته بیش از ۷۰ درصد کاهش یافته است.
در ماه مارس ۲۰۲۴، بیش از ۱/۵ میلیون نفر از آمریکا برای تعطیلات تابستان بلیت پرواز خریداری کردند. اما تا مارس ۲۰۲۵، این رقم به کمی بیش از ۴۰۰ هزار نفر سقوط کرده است که کاهش بسیار چشمگیری محسوب میشود. خطوط هوایی تاکنون حدود ۳۲۰ هزار صندلی را از برنامه پروازها تا پایان اکتبر ۲۰۲۵ حذف کردهاند و اکنون در حال انتقال ظرفیت خود به مسیرهای بینالمللی دورتر هستند.
پیامدهای این تغییر تنها به کاهش درآمد شرکتهای هواپیمایی محدود نمیشود. برای بسیاری از مسافران آمریکایی، کانادا یک مقصد خارجی نزدیک و با ردپای کربن پایین بهشمار میآمد. اما با افت ناگهانی سفر به این کشور، احتمال آن وجود دارد که مسافران به سمت مقاصد دورتر و پرآلایندهتری بروند.
افزایش سفرهای دوردست آمریکاییها
در واقع، آمارها نشان میدهد که سفرهای هوایی به قاره اروپا در حال افزایش است. خطوط هوایی آمریکایی در تابستان امسال ظرفیت پروازهای خود به اروپا را افزایش دادهاند. در گزارشی که OAG در تاریخ ۱۸ مارس منتشر کرده، اعلام شده است که هر سه شرکت بزرگ هواپیمایی آمریکا افزایش دو رقمی در سفر به ایتالیا داشتهاند و بیش از ۲۶۰ هزار صندلی جدید به این مسیر افزودهاند. در حالی که شرکت Iberia ظرفیت پروازی خود به اسپانیا را ۳۵ هزار صندلی کاهش داده، شرکت American Airlines با افزودن ۷۵ هزار صندلی این کاهش را جبران کرده است.
در بریتانیا که پس از مکزیک دومین مقصد بینالمللی محبوب برای مسافران آمریکایی محسوب میشود، تعداد کل صندلیهای برنامهریزیشده روی عدد ۹/۶ میلیون باقی مانده است. در همین حال، شبکه جهانی سفرهای لوکس Virtuoso از رشد چشمگیر رزروها برای تابستان ۲۰۲۵ خبر داده است: اسلوونی با افزایش ۴۷۳ درصدی، کرواسی با ۳۵۶ درصد، جمهوری چک با ۳۰۹ درصد و ترکیه با ۲۷۲ درصد در صدر این فهرست قرار دارند.
هزینه زیستمحیطی سفرهای طولانی
این تغییر مسیر سفر میتواند پیامدهای بزرگی برای محیط زیست به همراه داشته باشد. جایگزینی سفرهای کوتاه به کانادا با پروازهای طولانیتر به اروپا میتواند ردپای کربن مسافران را چندین برابر کند.
بر اساس محاسبات پلتفرم MyClimate، یک پرواز یکطرفه در کلاس اقتصادی از نیویورک (JFK) به تورنتو (YYZ) که حدود ۳۷۳ مایل فاصله دارد، حدود ۴۳۹ پوند یا ۰/۱۹۹ تن متریک دیاکسید کربن تولید میکند. در مقایسه، پرواز از نیویورک به لندن (LHR) با مسافتی در حدود ۳۴۱۸ مایل، تقریباً ۲۱۵۶ پوند یا ۰/۹۷۸ تن متریک CO₂ منتشر میکند. به عبارتی، سفر به لندن بهجای تورنتو، میزان تولید کربن را حدود پنج برابر افزایش میدهد.
برای افرادی که دغدغه محیط زیست دارند، این یک هشدار جدی است. انتخاب مقصد سفر میتواند تاثیر قابل توجهی در میزان آسیب زیستمحیطی داشته باشد.
افزایش سفرهای داخلی در شرایط ناپایدار بینالمللی
در حالی که وضعیت سفرهای بینالمللی با بیثباتی مواجه است، ظرفیت سفرهای داخلی آمریکا در حال افزایش است. طبق گزارش OAG در تاریخ ۱۸ مارس، خطوط هوایی یونایتد ۸/۴ درصد، دلتا ۷/۳ درصد و امریکن ۵/۵ درصد به ظرفیت تابستانی خود افزودهاند که عمدتاً مربوط به مسیرهای داخلی است. شرکت یونایتد بهتنهایی ۸/۳ میلیون صندلی به شبکه پروازهای داخلی خود اضافه کرده، در حالی که افزایش صندلیها در مسیرهای بینالمللی تنها کمی بیش از یک میلیون بوده است.
سهم گردشگری در اقتصاد و چشمانداز آینده
سهم اقتصادی گردشگری نیز روندی رو به رشد دارد. بنا بر گزارش اداره تحلیل اقتصادی ایالات متحده در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۵، سهم بخش سفر و گردشگری از تولید ناخالص داخلی از ۲/۹۶ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۳/۰۳ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. همچنین، تعداد مشاغل مرتبط با گردشگری از ۹/۱ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ به ۱۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
با وجود کاهش شدید در سفرهای تابستانی به کانادا، گردشگری داخلی ممکن است پشتوانهای برای این صنعت باشد. در گزارش جدید بانک آمریکا در مارس ۲۰۲۵ آمده است که حدود دو سوم از کل هزینههای گردشگری در داخل ایالات متحده توسط خود آمریکاییها انجام میشود، در حالی که گردشگران خارجی کمتر از ۱۰ درصد این هزینهها را تشکیل میدهند.
آیا این بدان معناست که اگر آمریکاییها به سفرهای داخلی ادامه دهند، صنعت گردشگری میتواند در برابر شوکهای بینالمللی مقاومت کند؟ زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد. اما آنچه مسلم است، در حال حاضر سفر داخلی میتواند هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیستمحیطی گزینهای منطقیتر باشد.