شرکت آلمانی راینمتال که زمانی یادگار رو به افول دوران جنگ سرد بود، اکنون به بزرگترین برنده مالی درخواستهای دونالد ترامپ برای افزایش هزینههای دفاعی ناتو تبدیل شده است. پس از آنکه متحدان ناتو متعهد شدند سالانه ۵ درصد تولید ناخالص داخلی خود را صرف دفاع کنند، ترامپ آن را «پیروزی بزرگ برای ایالات متحده» دانست؛ اما بیشترین سود نصیب راینمتال شده است.
ارزش سهام این شرکت از زمان طرح این مطالبه در ماه دسامبر تقریباً سه برابر شده و ارزش بازار آن از ۴/۱ میلیارد دلار پیش از تهاجم روسیه به اوکراین به بیش از ۹۱ میلیارد دلار رسیده و از شرکتهای بزرگی مانند آدیداس و فولکسواگن پیشی گرفته است. کارخانههای تسلیحاتی آلمان دوباره با تمام ظرفیت فعال هستند و راینمتال پیشتاز این حرکت محسوب میشود. بسیاری این وضعیت را شکستن سنت پساجنگ میدانند و برخی آن را بهای استقلال اروپا در برابر تهدیدهای جدید تعبیر میکنند.
رهبران اروپایی با نگرانی از تهدید فزاینده روسیه و احتمال کاهش نقش آمریکا، تلاش برای ایجاد ظرفیت دفاعی مستقل را سرعت بخشیدهاند؛ هرچند پروژههایی مانند سپر پهپادی و جنگنده نسل بعد با کندی پیش میروند. راینمتال برخلاف بسیاری از شرکتها برای این تغییر آماده بود و به سرعت تولید مهمات توپخانه، توپ تانک و خودروهای زرهی مانند لئوپارد ۲ و لینکس را افزایش داد. این شرکت اکنون در سراسر اروپا از اسپانیا و مجارستان تا اوکراین و لتونی کارخانه میسازد و در شمال آلمان نیز بزرگترین کارخانه مهمات اروپا را احداث میکند.
درآمد سال گذشته حدود ۱۱/۶ میلیارد دلار بود و انتظار میرود امسال ۲۵ تا ۳۰ درصد افزایش یابد. این شرکت پیشبینی میکند درآمد در سالهای آینده به حدود ۱۴۰ میلیارد دلار برسد و شمار کارکنان طی دو سال از ۴۰ هزار نفر عبور کند. اگرچه ادامه جنگ موتور اصلی رشد راینمتال است، مدیران این شرکت معتقدند حتی پایان درگیری نیز تقاضا را کاهش نخواهد داد زیرا ذخایر ناتو و اوکراین نیازمند تکمیل دوباره خواهند بود.
دولت آلمان یکی از بزرگترین مشتریان راینمتال خواهد بود و در حالی که سیاست بر تمرکز بر تسلیحات گذاشته شده، واحد قطعات خودرویی غیرنظامی شرکت برای فروش قرار گرفته است. همزمان ناتو خواستار افزایش سرعت تولید و نوآوری است و راینمتال نیز تانک «پنتر» با سامانه هدفگیری هوشمصنوعی و قطعات بدنه جنگنده F-۳۵ را عرضه کرده است.
سفارشهای معوق شرکت به حدود ۷۵ میلیارد دلار رسیده و احتمالاً تا پایان سال از ۹۳ میلیارد دلار عبور میکند؛ موضوعی که هم نشاندهنده تقاضای شدید و هم ریسک وابستگی بیش از حد اروپا به یک شرکت است. با این حال شرایط امنیتی اروپا گزینههای کمی باقی گذاشته است. وزیر دفاع آلمان هدف «آمادگی برای جنگ» را تا سال ۲۰۲۹ تعیین کرده است؛ زمانی که برخی معتقدند روسیه میتواند توان حمله به یک کشور عضو ناتو را بازیابد.
صعود سریع راینمتال باعث شده مخالفان، آن را نماد سودبردن از جنگ بدانند. این شرکت با حمایتهای محلی و مشارکتهای ورزشی در تلاش برای نرم کردن تصویر خود است، هرچند منتقدان آن را صرفاً ظاهرسازی میدانند. در عین حال تهدیدهای امنیتی نیز افزایش یافته و گزارشهایی درباره تلاش سرویس اطلاعاتی روسیه برای ترور مدیران صنعت تسلیحات اروپا منتشر شده است. حتی ولادیمیر پوتین نیز طبق گزارشها در جلسات داخلی از مدیران این شرکت با نام یاد کرده است.
در سطح اروپا، اوجگیری آلمان و راینمتال تنشهایی ایجاد کرده؛ از جمله در همکاری دفاعی با فرانسه که مدعی است این روند «رقابت» را بر «همکاری» مسلط میکند. با این حال واقعیت این است که رشد سریع هزینههای دفاعی، آلمان را در جایگاه رهبری صنعتی قرار داده زیرا «در نهایت پرسش این است که چه کسی پول دارد». آلمان در تولید تجهیزات سنگین زمینی پیشتاز شده و فرانسه همچنان در حوزه دفاع هوایی نقش اصلی را دارد، اما شکافها با طرحهایی مانند ابتکار «سپر آسمان» آلمان بیشتر شده است.
با وجود این انتقادها، راینمتال میگوید که رقابت سالمی در اروپا وجود دارد و همکاری با فرانسه نیز در اولویت است. دبیرکل ناتو نیز بر وحدت صنعت دفاعی تأکید کرده و گفته است تعهدات مالی باید به سفارش واقعی تبدیل شود زیرا «فرصتهای بزرگ تجاری و منافع واقعی برای همه وجود دارد».
