جوامع روستایی که زمانی باور داشتند دونالد ترامپ پشتیبان آنها خواهد بود، اکنون خود را گرفتار جنگ تجاری تازهای میبینند (جنگی که معیشتشان را تهدید میکند و وفاداریهای سیاسیشان را به چالش کشیده است).
جف وینتون، دامدار لبنیات در شهرستان شاتاکوا نیویورک، بهار امسال دریافت مشکلات روانیای که در گفتوگوها درباره کشاورزان دیگر توضیح میداد، در واقع روایت زندگی خودش بود. او در حالی که در برنامههای رادیویی ملی درباره افزایش اضطراب و افسردگی میان کارگران روستایی صحبت میکرد، متوجه شد ترسهای شخصیاش از تأثیر تعرفهها بر مزرعه صد رأسی او در سخنانش آشکار است.
وینتون پس از خودکشی برادرزادهاش در سال ۲۰۱۲ سازمانی غیرانتفاعی به نام «عقل روستا» راهاندازی کرد تا ساکنان شهرهای کوچک را به خدمات سلامت روان متصل کند. اما در اردیبهشت امسال، زیر فشار خشم و ناامیدی از سیاستهای تجاری ترامپ، خودش برای نخستین بار به درمانگر مراجعه کرد. او گفت: «نمیتوانستم باور کنم داریم چنین بلایی سر همان مردمی میآوریم که من سالها برایشان تلاش کردهام.»
در سراسر غرب میانه و جنوب آمریکا، خطوط مشاوره و مراکز حمایتی شاهد افزایش تماسهای کشاورزان نگران هستند. برداشت پاییزه آغاز شده اما بسیاری به جای صادرات، محصول را در انبارها ذخیره میکنند (بهویژه سویاهایی که پیشتر روانه چین میشد). اگر خریدار جدیدی پیدا نشود یا توافقی با چین شکل نگیرد، خطر نابودی محصول جدی است.
حمایتهای فدرال که همواره در سالهای سخت تکیهگاه کشاورزان بوده (از بیمه محصولات تا کمکهای تغذیه و طرحهای وزارت کشاورزی) رو به ضعف رفته است. برخی مقامها از امکان استفاده از درآمد تعرفهها برای کمک به کشاورزان سخن گفتهاند، اما وزارت کشاورزی هیچ تصمیم قطعی اعلام نکرده است. بسیاری از کشاورزانی که در انتخابات گذشته با اکثریت قاطع به ترامپ رأی دادند، اکنون احساس میکنند رها شدهاند. وینتون گفت: «کاملاً برعکس آنچه انتظار داشتیم رخ داده است.»
بدبینی در دل کشاورزی
امیدواریهای گذشته جایش را به نگرانی داده است. شاخص اقتصادی دانشگاه پردو سه ماه پیاپی کاهش یافته و نشانهای از بدبینی بیشتر است. بدهی کشاورزی به رکورد تاریخی نزدیک شده، ورشکستگیها به بالاترین حد از سال ۲۰۲۰ رسیده و سختگیری بر کارگران مهاجر (که حدود ۴۰ درصد نیروی کار مزارع را تشکیل میدهند) فشارها را دوچندان کرده است. حتی پروژههای انرژی خورشیدی و بادی که منبع درآمد مکمل بودند، دیگر مشمول وامهای وزارت کشاورزی نمیشوند.
با این حال، بسیاری همچنان به وعده ترامپ باور دارند که تعرفهها در نهایت کشاورزی آمریکا را تقویت خواهد کرد. طبق نظرسنجیها، بیش از نیمی از روستاییان در مرداد به او نظر مثبت داشتند. برخی انتظار دارند او دوباره مانند دوره اول ریاستجمهوریاش به کمک کشاورزان بیاید. اما همه توان صبر کردن ندارند. استافورد شوردن، کشاورز اهل میسیسیپی، گفت: «اینقدر اوضاع سخت شده که خیلی از ما شاید تا آن زمان اصلاً در کار باقی نمانیم.»
فشارهای روانی رو به افزایش
کشاورزی همیشه شغلی پرخطر بوده (وابسته به آبوهوا، بازارهای جهانی و بدهیهای سنگین) اما فشارهای طولانیمدت اکنون به بحران روانی تبدیل شده است. رندی روکر، دامدار سابق در ویسکانسین، امسال زیر بار بدهی ناچار شد دامها و زمین خود را بفروشد. او گفت: «با قانونگذاران و سازمانها صحبت کردهام، اما برای کمک به چه؟» روکر که اکنون خود در حال درمان است، میگوید حتی دیگر توان دیدن مزرعه قدیمیاش را ندارد.
آمارها نیز نشاندهنده شدت بحران است. تماسها با خط مشاوره ایالت آیووا در سال گذشته ۲۷ درصد افزایش یافت. بررسیها نشان میدهد کشاورزان بیشتر از جمعیت عمومی در معرض اضطراب و افسردگی قرار دارند. وزارت کشاورزی بودجهای برای برخی برنامههای سلامت روان اختصاص داده اما با تأخیر در تصویب لایحه مزرعه و کاهش بودجهها، این منابع بسیار محدود هستند.
تغییرات سیاسی در راه
نارضایتی گسترده فرصتی برای دموکراتها ایجاد کرده است. نامزدهایی با پیشینه کشاورزی مانند هالی شافنر در آرکانزاس و بلیک گندبین در نیویورک وارد رقابت شدهاند تا رابطه حزب خود را با رأیدهندگان روستایی دوباره برقرار کنند.
با این حال، بسیاری از کشاورزان هنوز در تغییر موضع سیاسی مرددند. روکر که در انتخابات ۲۰۲۴ به ترامپ رأی داده بود، میگوید منتظر نتیجه سیاستهای تعرفهای است. در همین حال، وام ۷۴۰ هزار دلاری او که برای گذر از دوران همهگیری گرفته بود، با بهره به بیش از یک میلیون دلار رسیده و آیندهاش نامشخص است.
او گفت: «برای بیشتر مردم، شغل و خانه دائماً تغییر میکند. اما برای کشاورزان، این فقط کار نیست (یک میراث است). و از دست دادن آن چیزی است که ما را از پا درمیآورد.»


