در ماههای اخیر، بسیاری از خانوادههای آمریکایی با افزایش محسوس قیمت کالاهای اساسی مواجه شدهاند؛ روندی که کارشناسان آن را نتیجهی مستقیم سیاستهای تعرفهای دولت ترامپ میدانند. این سیاستها که با هدف حمایت از تولید داخلی و فشار بر رقبای تجاری بهویژه چین اجرا شدهاند، اکنون به گفتهی اقتصاددانان، بیش از همه دامنگیر مصرفکنندگان آمریکایی شده است.
بر اساس گزارشی از مؤسسه «اساندپی گلوبال»، شرکتها در سال ۲۰۲۵ ناچار خواهند بود دستکم ۱/۲ تریلیون دلار هزینهی اضافی بپردازند؛ رقمی که حدود دوسوم آن یعنی بیش از ۹۰۰ میلیارد دلار مستقیماً بر دوش مردم آمریکا خواهد بود. همچنین برآورد «آزمایشگاه بودجهی ییل» نشان میدهد که هر خانوار آمریکایی بهطور متوسط نزدیک به ۲۴۰۰ دلار در سال بابت این تعرفهها هزینهی بیشتری خواهد پرداخت.
این ارقام در حالی منتشر شده که دولت ترامپ همچنان بر تداوم سیاستهای تعرفهای خود پافشاری میکند. کاخ سفید ادعا میکند این سیاستها در بلندمدت به رونق صنایع داخلی و افزایش درآمدهای تجاری خواهد انجامید؛ با این حال، شواهد میدانی از افزایش هزینههای زندگی و نگرانی گسترده میان مردم حکایت دارد.
برای بسیاری از خانوارها، تأثیر این سیاستها در زندگی روزمره کاملاً محسوس است. به گفتهی «پیج هریس»، یک شهروند آمریکایی و مادر دو فرزند و ساکن کارولینای شمالی، قیمت کالاهایی که بهطور منظم خریداری میکند به شکل پیوسته افزایش یافته است. او میگوید: «از رنگ مو گرفته تا شیر خشک بچه، فهرست خرید ما کوچکتر شده و بودجهمان باید بیشتر شود. حتی گوشتهایی مثل استیک دیگر در توان ما نیست.»
بازنشستگانی چون «مایرون پیلر» نیز از دشواریهای مشابه سخن میگویند. او توضیح میدهد که قیمت نانی که همیشه میخریده در یک سال دو برابر شده است، در حالی که درآمد ثابتش با تورم همگام نیست. او میگوید: «تنها نکتهی مثبت این است که خانه و ماشینمان را قبلاً پرداخت کردهایم.»
در نیوهمپشایر، «ناتالی» که نیمهبازنشسته است، از کمبود برخی اقلام در فروشگاهها خبر میدهد: «قفسهها روزبهروز خالیتر میشوند؛ بهجای چند انتخاب مختلف، فقط یکی دو گزینه باقی مانده و برندهای معروف با برندهای فروشگاهی جایگزین شدهاند.» او میگوید حتی غذای گربههایش ۲۵ تا ۱۰۰ درصد گرانتر شده است.
نمونههای مشابه در سراسر کشور دیده میشود. از لاستیک خودرو که بهسختی با قیمت مناسب پیدا میشود، تا مواد غذایی سادهای مانند موز که در برخی مناطق برای هفتهها نایاب شده است. «کسی»، مشاور ۲۵ ساله از کارولینای شمالی، میگوید برای خرید هفتگیاش که پیشتر ۶۵ دلار هزینه داشت، حالا باید به چند فروشگاه مختلف سر بزند تا بتواند ارزانترین گزینهها را پیدا کند.
در کنار افزایش قیمتها، احساس ناامنی اقتصادی نیز در حال گسترش است. نظرسنجیای که بهطور اختصاصی برای گاردین انجام شده، نشان میدهد مردم تعرفهها را پس از تورم، دومین تهدید بزرگ برای اقتصاد آمریکا میدانند.
در این میان، ترامپ بار دیگر تهدید کرده است که در واکنش به محدودیتهای صادراتی چین بر مواد معدنی کمیاب، از ماه نوامبر تعرفهای ۱۰۰ درصدی بر کالاهای چینی اعمال خواهد کرد. او در گفتوگویی با شبکه فاکس نیوز اذعان کرده است که این اقدام «پایدار نیست»، اما گفته «چارهای نداشته» و مدعی شده که «چینیها او را مجبور به این کار کردهاند».
در حال حاضر میانگین تعرفهی آمریکا بر کالاهای وارداتی از چین حدود ۵۸ درصد است؛ رقمی که به گفتهی کارشناسان، اثر مستقیم خود را در افزایش هزینهی کالاهای مصرفی، از قطعات خودرو تا مواد غذایی، نشان داده است.
با وجود کاهش نرخ تورم کلی کشور به حدود ۲/۹ درصد، شهروندان آمریکایی میگویند تأثیر تعرفهها مانع از آن شده که این کاهش در زندگی واقعی احساس شود. بسیاری از خانوادهها مانند «مینی»، نویسندهی غذا در پورتلند، سبک زندگی خود را تغییر دادهاند. او میگوید: «دیگر برای چیزهای غیرضروری خرید نمیکنیم، هدیههای کریسمس را خودمان میسازیم و بیرون غذا نمیخوریم. حتی رستورانهای معمولی هم دو برابر گذشته گران شدهاند.»
بهنظر میرسد واقعیت جدید برای میلیونها آمریکایی، زندگی با انتخابهای کمتر، هزینههای بیشتر و آیندهای مبهم است؛ آیندهای که قرار بود با شعار «آمریکا اول» بهبود یابد، اما اکنون برای بسیاری، به معنای فشاری روزافزون بر بودجهی خانوار تبدیل شده است.
