قیمت طلا همچنان در سطوح رکوردشکنی قرار دارد، اما بانکهای مرکزی جهان همچنان خریداران ثابت طلا هستند که نشاندهنده تقاضای راهبردی رو به رشد برای این فلز به عنوان دارایی ذخیره است.
بانکهای مرکزی حتی در قیمتهای بیسابقه هم خریداران ثابت و راهبردی طلا هستند، زیرا این فلز نقش مهمی در تقویت پرتفوی ذخایر آنها دارد. برای بسیاری از بانکها، طلا نماد تنوعبخشی، ثبات و اعتماد بلندمدت به داراییهایشان است.
در شرایط عدم قطعیت ژئوپلیتیکی پایدار، تغییر انتظارات نرخ بهره و نگرانیها درباره اعتماد به ارزهای فیات مانند دلار آمریکا، طلا همچنان یک ذخیره ارزش قابل اعتماد است که به هیچ دولت یا سیستم مالی وابسته نیست. این روند یک تغییر ساختاری در نگاه بانکهای مرکزی به طلا محسوب میشود و طلا به عنوان یک جزء کلیدی و نقدشونده ذخایر دیده میشود.
براساس دادههای اخیر، بانکهای مرکزی در ماه اوت ۱۹ تن طلا به ذخایر خود اضافه کردند، در حالی که در ماه ژوئیه کاهش کوتاهمدتی مشاهده شده بود.
قراردادهای آتی طلا امسال نزدیک به ۶۰ درصد رشد داشتهاند و قیمتها در بورس کامکس ۴۸ بار رکورد تاریخی ثبت کردهاند. در ۱۶ اکتبر، قرارداد آتی طلا برای تحویل در دسامبر با قیمت بیسابقه ۴۳۰۴/۶۰ دلار به ازای هر اونس بسته شد.
با وجود اینکه قیمتهای رکوردی ممکن است میزان خریدهای جدید را محدود کند، کاهش خریدهای اخیر به معنی از دست رفتن علاقه بانکهای مرکزی به طلا نیست.

قدرت خرید بانکهای مرکزی نشان میدهد آنها از ترس از دست دادن فرصت (به اصطلاح FOMO) مصون نیستند و همچنین تأیید میکند که تقاضای دولتهای حاکم حتی در بالاترین رکوردهای قیمت طلا همچنان قوی است.
ایالات متحده بزرگترین ذخایر طلای جهان را در اختیار دارد و حدود ۸۱۳۳ تن طلا در مراکز ضرب سکه این کشور در فورت ناکس، کنتاکی؛ وست پوینت، نیویورک؛ دنور، کلرادو و همچنین در خزانه فدرال نیویورک نگهداری میشود. حجم بالای ذخایر طلا نتیجه بازپسگیری طلای مردم در سال ۱۹۳۳ و همچنین پرداختهای طلا توسط کشورهای خارجی در دوران جنگ جهانی دوم است.

ذخایر طلای آمریکا زمانی بیش از ۲۰۰۰۰ تن بود اما از زمان پایان قابلیت تبدیل دلار به طلا در سال ۱۹۷۲، در حدود ۸۱۱۳ تن تثبیت شده است.
در ماه اوت، بانک ملی قزاقستان بزرگترین خریدار طلا در میان بانکهای مرکزی بود و بانکهای ملی بلغارستان و بانک مرکزی السالوادور نیز در فهرست خریداران قرار گرفتند. بانک ملی لهستان تا کنون بزرگترین خریدار سال است و با افزایش سهم هدف خود، تعهدش به طلا را تأیید کرد.
لهستان، ترکیه و جمهوری چک حداقل به مدت ۲۴ ماه متوالی ذخایر طلای خود را افزایش دادهاند. چین و هند نیز به طور مداوم ذخایر خود را افزایش میدهند تا ارزهایشان را تقویت کنند و وابستگی به دلار آمریکا را کاهش دهند.
بانکهای مرکزی طلا میخرند تا ریسکهای ناشی از وضعیت مالی آمریکا، عدم قطعیت اقتصادی و تأثیر احتمالی بر داراییهای دلاری خود را کاهش دهند. برخی کشورها طلا را به عنوان دارایی ضد تحریم میدانند و برخی دیگر میخواهند وابستگی خود به دلار را کاهش دهند و گزینههای جایگزین برای دلار بررسی کنند.
افزایش ذخایر طلا موقعیت بانکهای مرکزی را در برابر هر تغییری در سیستم مالی جهانی بهبود میبخشد و بانکهای مرکزی برای آینده قابل پیشبینی بازیگران اصلی بازار طلا خواهند بود.


